NINA ROZITA BINTI ROSLI

                  PELUANG PEKERJAAN DI MALAYSIA



SEBELUM KEMERDEKAAN

Dari perspektif sejarah Malaysia ,penjajah British telah menggalakkan perkembangan masyarakat secara ‘plural’ melalui amalan pecah dan perintah (devide and rule).Pelaksanaan dasar pecah dan perintah British telah mengeruhkan perpaduan masyarakat di Tanah Melayu dan terdapat jurang perbezaan ekonomi dan sosial di kalangan kaum.T erdapat dua kemungkinan keadaan ini iaitu British sengaja memisahkan kaum-kaum bagi mengelakkan dan menyekat sebarang usaha penyatuan yang membawa risiko penentangan terhadap penjajahan. Selain itu,Britis perlu mengekalkan penduduk pribumi di kampong-kampung dan mengekalkan aktiviti pertanian orang melayu bagi memastikan


bekalan tanaman penduduk tanah melayu tidak terjejas .Kemasukan pekerja asing bertujuan untuk mengelakkan pendudukpribumi meninggalkan aktiviti pertanian.


Pihak British telah menggalakkan kedatangan tenaga buruh dari Negara China dan india untuk kepentingan ekonomi mereka. Pertambahan penduduk dan peningkatan kegiatan ekonomi di Tanah Melayu telah menyebabkan belaku pertumbuhan banbar yg pesat,jalan-jalan dan rel-rel keretapi serta berlaku pembahagian kelompok kaum mengikut sektor ekonomi. Pihak British telah memperkenalkan beberapa sektor ekonomi di Tanah Melayu iaitu sektor pelombongan bijih timah,perdagangan dan perladangan.Dasar pecah dan perintah berlaku pengelasan atau pembahagian yang amat ketara di Tanah Melayu. Pengelasan pekerjaan mengikut kaum yang berbeza mengelakkan interaksi antara penduduk di Tanah Melayu yang terdiri daripada tiga rumpun utama iaitu bangsa Melayu,Cina dan India.


Melalui dasar ini,penduduk melayu kebanyakannya menetap di kawasan pendalaman (kampung) untuk mengerjakan sektor pertanian tradisional. Penduduk Melayu bekerja sebagai nelayan dan petani sahaja. Kaum Cina yang dibawa masuk ke Tanah Melayu melalui sistem kangcu telah ditempatkan di kawasan bandar dan kawasan perlombongan bagi menjalankan aktiviti perniagaan dan perlombongan. Kebanyakan kaum Cina diberi pekerjaan sebagai peniaga dan pelombong bijih timah. Manakala kaum India kebanyakannya tinggal di kawasan lading-ladang dan estet untuk mengerjakan lading-ladang British dan bekerja sebagai buruh.


Oleh kerana, petempatan dan kawasan tumpuan mereka berbeza dan terdapat pembahagian pekerjaan, maka tidak wujud interaksi antara kaum utama ini. Melalui dasar pecah dan perintah ini British telah melahirkan perasan prasangka dan memperkukuh keperibadian setiap kaum dan etnik. Seterusnya menjarkkan jurang perpaduan antara kaum di Tanah Melayu.

SELEPAS KEMERDEKAAN


Semenjak Malaysia mencapai kemerdekaan pada 31 ogos 1957, didapati bagsa Melayu masih tertinggal jauh dari segi penguasaan ekonomi dan pendidikan di Tanah Melayu. Didapati juga orang melayu masih jauh ketinggalan dan kurang bersaing dengan kaum-kaum lain walaupun Malaysia telah mengalami pertumbuhan ekonomi yang baik dan pesat membangun. Ketegangan antara golongan yang berharta dan yang tidak berharta adalah berpunca daripada isu kemiskinan di negara ini. Bangsa Melayu ketinggalan dari segi penguasaan ekonomi disebabkan mejoriti orang Melayu masih menetap atau tinggal di kawasan luar bandar dan masih menjalankan kegiatan pertanian tradisional mereka walaupun negara sudah mencapai kemerdekaan. Manakala orang Cina pula lebih terkehadapan dengan menguasai bidang perniagaan dan bidang ekonomi lain meme\andangkan mereka tinggal di kawasan Bandar. Mereka menguasai kawasan perlombongan di Malaysia.


Lantas timbul kesedaran dikalangan orang Melayu yang dapat merasakan mereka telah tertinggal dan tertindas di bumi sendiri akibat kemiskinan. Bagi masyarakat cina dan India pula,meka bimbang tentang syarat-syarat hak kerakyatan walaupun sebahagian daripada mereka telah bersedia menumpahkan kesetiaan kepada negara ini.


Menyedari kedudukan ketidakseimbangan sosial di negara ini,kerajaan mengusahakan supaya satu pendekatan baru dalam pembangunan negara. Matlamat utama kerajaan ialah bagi mewujudkan perpaduan negara dengan mengurangkan perbezaan ekonomi ,sosial,kebudayaan,penempatan dan sebagainya. Rancangan yang dirancang oleh kerajaan telah disusun dan dijalankan menerusi strategi serampang dua mata iaitu mengurangkan dan seterusnya membasmi kemiskinan dan memperbanyakkan peluang-peluang pekerjaan kepada semua rakyat tanpa mengira kaum. Seterusnya penyusunan semula masyarakat untuk mengurangkan dan seterusnya menghapuskan pengenalan kaum mengikut fungsi-fungsi ekonomi.


Kemiskinan adalah sebab utama yang telah menimbulkan perasaan tidak puas hati di kalangan rakyat. Perkara ini tida hanya berlaku di luar bandar tetapi berlaku juga di kawasan bandar. Kedaan ini boleh menggugat perpaduan Negara kerana masalah ini adalah mengikut kaum dengan kadar kemiskinan paling tinggi di kalangan orang Melayu yang lebih tertumpu kepada aktiviti pertanian tradisional. Segala usaha telah dirancang oleh kerajaan untuk menyelesaikan masalah social ekonomi dan projek pembangunan telah dirangka supaya peluang pekerjaan diwujudkan untuk semua golongan rakyat yang menganggur tanpa mengira kaum dan menambah daya pengeluaran dan pendapatan. Selain itu, memberi peluang perpindahan orang yang bekerja di sektor rendah daya pengeluarannya kepada sektor yang lebih lumayan danmengurangkan jurang perbezaan pendapatan antara kau, antara kawasan bandar dan luar bandar dan antara wilayah serta memodenkan kehidupan penduduk di luar Bandar. Seterusnya mewujudkan perusahaan dan perdagangan bumiputera dan mengadakan suasana pekerjaan yang mencerminkan komposisi kaun di Malaysia serta memperbaiki kualiti hidup rakyat melalui pelejaran, latihan, kesihatan, kemudahan infrastruktur dan lain-lain.


Kerajaan telah menyusun matlamat dan merangka strategi untuk meningkatkan perpaduan kaum dalam sektor peluang pekerjaan. Kerajan meningkatkan daya pengeluaran dan taraf kehidupan golongan miskin melalui proses memodenkan kawasan luar bandar. Selain itu,kerajaan telah memajukan industri kecil dan sederhana (IKS) untuk penduduk di luar bandar untuk meningkatkan hasil keluaran mereka seterusnya memasarkan produk mereka ke pasaran yg lebih luas. Industri ini telah menyediakan banyak peluang pekerjan kepada penduduk setempat dan sekali gus dapat meningkatkan pendapatan mereka. Selain itu, kerajaan telah menubuhkan DARA, KESEDAR, KEJORA, FELDA dan sebagainya untuk memejukan negeri dan kawasan yang dianggap mundur melalui pembangunan wilayah tersebut. Untuk memisahkan jurang perbezaan, kerajan telah menupuhkan institusi penbankan untuk petani-petani kecil memperluaskan aktiviti pertanian mereka melalui MARA. Agro Bank dan sebagainya. Dewasa ini, telah banyak peluang pekerjaan dan kemudahan-kemudahan disediakan tanpa mengira kaum.


Kerajaan juga telah menubuhkan banyak institusi pengajian tinggI (IPT) untuk rakyat yang ingin meningkatkan taraf hidup mereka melalui pendidikan. Sebagai contoh Universiti Malaya, Universiti Sains Malaysia dan IPT yang lain tidak kira kerajaan mahupun swasta. Orang Melayu khususnya dapat meningkatkan pengetahuan mereka dan sekali gus dapat merubah nasib bangsa mereka dengan menceburi bidang-bidang perniagaan yang satu ketika dahulu dimonopoli oleh bangsa Cina.


Dasar yang dibuat oleh kerajaan dari pimpinan Tun Abdul Razak bin Dato’ Hussien sehingga Dato’ Mohd Najib bin Tun Abdul Razak kerajaan amat menitik beratkan perpaduan antara kaum. Segala dasar yang yang dibuat oleh kerajaan adalah untuk merapatkan perpaduan antara kaum di Malaysia. Pimpinan Dato’ Najib bin Tun Razak telah memperkenalkan dan melaksanakan konsep 1 malaysia tanpa mengira latar belakang agama mahupun bangsa.


Melalui dasar atau konsep 1 malaysia ini, banga melayu khususnya dan bangsa-bangsa lain bebas menjawat jawatan tanpa mengikut kaum. Seterusnya,perpaduan kaum dapat dieratkan tanpa berlaku sebarang perbalahan antara kaum. Bangsa-bangasa di Malaysia dapat berganding bahu untuk memajukan negara khususnya dala sektor ekonomi.